ഈ നഗരം

ഈ തെരുവ് 

ഇവിടുത്തെ മനുഷ്യർ 

കുനിഞ്ഞു കൂടിയിരിക്കുന്ന 

ഓർമ്മകളിലൊന്നിനെ 

ഞാൻ തൊട്ടെടുക്കുന്നു 

തൊടും തോറും

തീർന്നു പോകുന്ന 

വിഷാദ സ്മരണകൾ 

വെയിലിന്റെ ഓളത്തെ 

മുറിച്ചു കടക്കുന്നു 

തെരുവൊരു താളത്തിൽ 

തിങ്ങി മറിയുന്നു 

മനുഷ്യരുടെയെല്ലാം ചുണ്ടുകളിൽ 

മന്ദസ്മിതത്തിന്റെ മൂളിപ്പാട്ടുകൾ 

പൂമരങ്ങൾ തലകുലുക്കുന്നു 

പൂക്കളിറ്റിയ്ക്കുന്നു 

കുനിഞ്ഞു നിന്നാകാശ ചുവരുകൾ 

വഴിയോരങ്ങളിൽ 

താളമിടുന്നു 

സന്തോഷമാഹ്‌ളാദമാനന്ദം 

ലോകമൊരു ഗോവണിയിൽ പിടിച്ചു 

മുകളിലേക്ക് കയറി പോകുന്നു